Συχνά πυκνά βλέπουμε τοποθετήσεις περί οπλοφορίας τόσο στον κλάδο όσο και ευρύτερα στην ελληνική κοινωνία με αφορμή πάντα κάποιο ειδεχθές έγκλημα.
Δεν είναι ασφαλώς αρνητικό να εκφράζει κάποιος την θέση και τις πεποιθήσεις του.Κάθε άλλο θα έλεγα.Μήπως όμως κάποια τόσο σύνθετα θέματα,θέλουν μία βαθύτερη αντιμετώπιση και όχι μία επιπόλαιη προσέγγιση προτάσσοντας απλά τα θέλω μας;
Όσον αφορά τον κλάδο,είναι λίγο πιο ξεκάθαρα το πράγματα.Ο ρόλος του Φύλακα Ασφαλείας δεν είναι κατασταλτικός.Δεν του δίνει επ ουδενί το δικαίωμα αυτό ο νόμος και η πολιτεία.Κατά συνέπεια,δεν μπορεί να φέρει και κανένα όπλο που να έχει αυτό τον χαρακτήρα.Η παρουσία του περιορίζεται κατά κύριο λόγο σε πρόληψη και παρατήρηση.
Τα εφόδια που του δίνει ο νομοθέτης για την προστασία του,είναι το αλεξίσφαιρο γιλέκο,που τον υποχρεώνει να φορά,και που οι περισσότεροι δυστυχώς,πάντα θα έχουν μία δικαιολογία για να απαλλαγούν από αυτό!
Κάθε συνάδελφος,και κάθε εν δυνάμει συνάδελφος,γνωρίζει προτερήματα και παθογένειες του κλάδου.Αν πάραυτα,κάποιοι αισθάνονται ευάλωτοι απέναντι στην εγκληματικότητα,κανείς δεν τους βάζει το περίστροφο στον κρόταφο να παραμένουν σε αυτόν...
Όσον αφορά εν γένει την εγκληματικότητα στη χώρα,δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχει μία αύξηση ανησυχητική.Η πρόταση που εκφράζεται ως λύση από μερίδα του κόσμου,είναι το δικαίωμα της οπλοφορίας στον πολίτη.Τέτοιες θέσεις όμως,θα μπορούσαν ήπια να χαρακτηριστούν σπασμωδικές έως και επιπόλαιες.Καμία κυβέρνηση όμως δεν σκέφτεται,και δεν πρέπει να σκέφτεται έτσι.
Η αντιμετώπιση απέναντι στην εγκληματικότητα είναι το βέλτιστο "βιοτικό επίπεδο" του πολίτη και πάνω σε αυτό εργάζεται η κάθε ευνοούμενη πολιτεία.Επιπρόσθετη θωράκιση είναι τα σύγχρονα συστήματα ασφαλείας αλλά και η "ατομική ευθύνη" που οφείλουμε να έχουμε όλοι μας.Έχουμε;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου